Heinrich Klockenbusch tarafından
"Kiepenkerl" - mavi keten önlük, kırmızı fular, dokuma sepet (Kiepe), sopa ve pipo ile rahat ve masal anlatan folklorik, turistik bir figür. - Bu güzel bir görüntü mü yoksa bu gezgin (seyyah) tüccarların tarihinin hakkını vermeyen bir illüzyon mu?
Gerçek şu ki, yaklaşık 5 yüzyıl boyunca köylerde, köyünden ve komşu tarım topluluklarından gelen malları en yakın metropole taşıyan bir tüccar vardı. "Kiepenkerl sistemi" batıda Bruges, doğuda Tallinn, güneyde alçak sıradağlar ve kuzeyde Danimarka arasındaki bölgede bulunabilir.
Heessen'de de bu tür tüccarlar vardı ve malları (yaklaşık 50 kg ağırlığındaki) yük arabalarıyla ve hasat zamanı iki adet dokuma yuvarlak sepetle (her biri 25 kg) çoğunlukla Münster'deki Prinzipalmarkt'a taşırlardı. Ticareti yapılan mallar keten, sosis, jambon, yumurta, sebze, meyve, kümes hayvanları vs. gibi yerel ürünlerdi. Dönüş yolunda ise köylerinde ihtiyaç duyulan düğme, demir, yağ, kurdele, balık, çivit, baharat gibi malları getiriyorlardı.
Çoğunlukla küçük ve çok küçük yollar üzerinden seyahat ediyorlardı. Bu, ilgili soylulara karşı can sıkıcı gümrük vergileri ve vergilerden kaçınılabileceği anlamına geliyordu. Heessen'den Münster'e giden yol (yaklaşık 38 kilometre) bir tüccarın yaklaşık 8 saatini alıyordu. Buna karşılık, daha büyük ticaret yollarında bir yük arabası yaklaşık 1,5 gün sürüyordu. Yol ücretleri de vagonla taşınan malları daha pahalı hale getiriyordu. Bugün Kiepenkerle'nin ticaret şekli "üretici odaklı pazarlama" olarak tanımlanabilir.
Ancak Kiepenkerle'ler kendi kasabaları için tüccar olmaktan çok daha fazlasıydı. Posta, radyo, televizyon, telefon ve internetin olmadığı zamanlarda bilgi sağlıyorlardı. Birçok evlilik ayarlandı ve doğumlar, ölümler, moda trendleri ve bireysel çiftliklerdeki diğer küçük ve büyük olaylar hakkında rapor verdiler. Seferberlik de dahil olmak üzere yasal normlar bile genellikle köylere sadece bu insanlar tarafından getirilirdi.
"Tödden" - metropollerde ticaret evleri olan kumaş tüccarları - küçük kasabaları kendi işlerine açmak için "seyyar satıcılar" gönderdiğinde, Prusya devleti 1703 yılında orta ve doğu eyaletleri için bir "seyyar satıcılık yasağı" kararı aldı. Yayınlanan önlemler kataloğu, tüm mallara el konulmasını (resmi iflas) öngörüyordu. Bu sert önlemin dışında bırakılanlar
Devlet için değerli olan "Kiepenkerle" bu sert yasal normun açıkça dışında tutulmuştur.
Heessen Kiepenkerle'lerden birinin adının "Jan Dümmelkamp" olduğu söylenmektedir. Ludgerus-Blatt (IV Jahrg., Nr. 38, sayfa 602-604, v.23.09.1894) bu kişiyi Münsterland Aşağı Almancası ile yazılmış bir şiirde anlatmaktadır. Dr. Hans Taubken bu şiiri 18. yüzyıla atfetmektedir. Bu şiire göre, Heessenli bu "Kiepenkerl" Münster'e seyahat ettikten sonra geceyi düzenli olarak Minorite manastırında geçiriyordu. "Jan Dümmelkamp" yakındaki Prinzipalmarkt'taki işinden sık sık sarhoş döndüğünden, rahipler ona şiirde destansı ayrıntılarla anlatılan bir şaka yapmışlardır.
Bugün, sanatçı Bernhard Kleinhans tarafından yapılan bronz bir heykel Heessen'in Kiepenkerle'sini anmaktadır. Heykel, 1677 yılında Heessen'deki ilk okul binası olan eski pazar ve mahkeme meydanındaki (Heessener Dorfstr.) Katolik cemaatinin kilise salonunun önünde durmaktadır.